Ogród Ozdobny:
– rozmnażamy konwalie
Konwalie już przekwitają, dlatego to dobry czas na rozmnożenie tej okrywowej rośliny o pięknym zapachu. Kępy rozluźniamy i otrzepujemy z ziemi, następnie ostrożnie rozrywamy lub rozcinamy nożem na fragmenty. Posadzone kępki zasypujemy kompostem.
– przycinamy byliny
Kwitnące wiosna byliny należy teraz przyciąć, usuwając przekwitnięte pędy wraz z zawiązującymi się nasionami. Zapobiega to niepotrzebnemu wysilaniu się rośliny i jednocześnie pobudza ją do ponownego kwitnienia jesienią. Inne po przycięciu rozkrzewiają się.
– cięcie żywopłotów
Pod koniec czerwca jednym z najważniejszych zabiegów jest cięcie żywopłotów. Służy ono nie tylko nadaniu ładnego kształtu, ale i zagęszczeniu krzewów. Najlepszym kształtem dla żywopłotu jest trapez – wówczas dolne gałęzie będą miały dostateczny dostęp światła i krzewy nie będą ogołacały się od dołu. Żywopłoty iglaste przycinamy o 1/3 długości nowych przyrostów. Cięcie tych żywopłotów powtarzamy w sierpniu.
– pobieramy sadzonki
Czerwiec to dobry miesiąc na pobieranie sadzonek zielnych z krzewów liściastych. Rozmnażanie z sadzonek zielnych powinno trwać do połowy lipca. Sadzonki ucinamy z pędów tegorocznych z 3-4 węzłami (miejsca, z których wyrastają liście). Pędy przeznaczone na sadzonki nie mogą mieć zawiązanych pąków kwiatowych.
Balkony i Tarasy:
– dokarmiamy rośliny letnie
Letnie rośliny balkonowe z małych skrzynek szybko wypijają z podłoża wodę a wraz z nią składniki pokarmowe. Dlatego w czasie upalnych dni wymagają codziennego podlewania z dodatkiem nawozów wieloskładnikowych dla roślin kwitnących. Bezpieczniejsza jest dawka nawozu o niższym stężeniu, ale podawana rzadziej.
– cieniujemy balkony
Balkony o południowej wystawie narażone są na bardzo mocne nasłonecznienie. Warto dlatego pomyśleć o zacienieniu choćby fragmentu powierzchni montując np. lekkie kratki, po których będą się pięły jednoroczne pnącza szybko zarastające ażurową ściankę. W krótkim czasie dadzą przyjemny półcień, w którym będzie można spokojnie odpocząć od letniego upału
Sad:
– sposób na pozbycie się wilków
Na silnie przyciętych zimą drzewach w kolejnych tygodniach wyrasta wiele silnych długopędów, zwanych wilkami. Praktycznym sposobem trwałego ich usunięcia jest ich wyrwanie (zamiast wycinania). Zabieg wyrywania pędów warto wykonać w czerwcu, bo wtedy nie są jeszcze silnie zrośnięte z większą gałęzią. Wystarczy chwycić dłonią niechciany pęd i pociągną go energicznie w dół. Zwykle z długopędem wyrywa się także kawałek kory, rana ta jednak szybo się zabliźni. Część pędów możemy spróbować nagiąć do bardziej poziomego położenia. Gałęzie będące w tej pozycji niemalże zawsze pokrywają się krótkopędami, na których w przyszłości wyrastają owoce.
– truskawkowe zagony Najprostszym sposobem na czyste owoce jest wyściełanie słomą międzyrzędzi. Ściółkowanie wykonujemy już w momencie kwitnienia truskawek, czyli około 4 tygodni przed pierwszymi zbiorami. Pokładające się pędy owoconośne nie będą dzięki temu stykały się z glebą. Zmniejszeniu powinno ulec również porażenie przez szarą pleśń, ponieważ w obrębie krzewów nie będzie zbyt wilgotno.
– przerzedzanie zawiązków
Problemem w plonowaniu drzew owocowych jest ich przemienne owocowanie. Drzewo zamiast owocować corocznie zaczyna rodzić nieregularnie owoce. Najprostszym sposobem na przywrócenie regularnego plonowania jest wczesne przerzedzania zawiązków. Aby wpłynęło na regularność plonowania drzewa, powinno być wykonane do dwóch tygodni po kwitnieniu. Przerzedzanie wykonane po tym terminie będzie już znacznie mniej skuteczne. Zrzucenie nadmiaru zawiązków, gdy owoce zaczynają przybierać typowe kształty, wpłynie już tylko na ich wielkość w momencie zbiorów, ale nie spowoduje już wyrównania owocowania w kolejnym sezonie. Podstawowa zasada przerzedzania zawiązków jest taka, że należy tak przerzedzać zawiązki, by z jednego miejsca wyrastał tylko jeden owoc. Gdy owoców jest niewiele w danym roku, to mogą zostać ewentualnie dwa zawiązki. Usuwając większość zawiązków, pozostawiamy jeden, który jest ze wszystkich największy. Przerzedzanie możemy wykonać ręcznie, posługując się małymi sekatorami lub zwykłymi nożyczkami. Przerzedzanie jest szczególnie ważne na drzewach młodych, które wchodzą dopiero w okres owocowania.
Warzywnik:
– czerwcowe pielęgnacje
Wysadzone w maju pomidory należy palikować, delikatnie przywiązując miękkim sznurkiem roślinę do palika. Stosuje się przy tym tzw. wiązanie w ósemkę, aby nie doszło do uszkodzenia pędu. Paliki umieszcza się od strony północnej, tak aby nie zacieniały roślin w czasie wzrostu. Odmiany wczesne prowadzone są zazwyczaj na jeden pęd, dlatego należy usuwać wszystkie pędy boczne. Odmiany późne mogą być prowadzone na dwa lub trzy pędy. Wówczas pozostawia się dodatkowo pęd boczny wyrastający pod pierwszym gronem kwiatowym, a w uprawie na trzy pędy dodatkowo pozostawia się pęd odziomkowy wyrastający z kąta pierwszego lub drugiego liścia. W uprawie bobu, zwłaszcza przy zwiększonym ryzyku wystąpienia mszycy trzmielinowo-buraczanej, należy ściąć wierzchołek wzrostu rośliny po wytworzeniu przez nią 4-6 strąków. Wierzchołki pędów są bowiem bardzo chętnie zasiedlane przez tego szkodnika. W uprawie dyni także wykonujemy ciecie pędów. Przycina się je za 5-6 liściem, co prowadzi do wytworzenia większej ilości pędów bocznych. Po wytworzeniu zawiązków owoców na tych pędach możemy je również przyciąć, pozostawiając 2 liście nad zawiązkiem. Sukcesywnie należy usuwać pędy kwiatostanowe u rabarbaru i innych warzyw wieloletnich, takich jak cebula siedmiolatka, szczypiorek czy szczaw. U warzyw uprawianych z siewu należy stosować przerywkę, by nie rosły w zbyt dużym zagęszczeniu. Stosowanie ściółek organicznych (słoma, usunięte chwasty, torf) lub syntetycznych (włóknina, folia ogrodnicza) ogranicza parowanie wody z powierzchni gleby, chroni ją przed zaskorupianiem i ogranicza zabrudzenie części jadalnych.
– produkcja rozsady na rozsadniku
Rozsadę rwaną warzyw na zbiór późny, np. kapusty głowiastej białej, kapusty brukselskiej, kalafiora, brokuła, sałaty, pora późnego, możemy produkować na rozsadniku. Rozsadnik to fragment działki o starannie uprawionej glebie, umiejscowiony w zacisznym i osłoniętym od silnych północnych i zachodnich wiatrów. Gleba pod rozsadnik powinna być zasobna w substancje organiczne i składniki pokarmowe, dlatego przed wysiewem nasion należy zasilić ją kompostem lub granulowanym obornikiem.
– odchwaszczanie i nawadnianie
Aby warzywa miały dobre warunki do wzrostu, należy regularnie usuwać chwasty, które mogą przyczyniać się do spadku plonu nawet o 50%. W czasie suchych, ciepłych dni warzywa należy również podlewać, by zapewnić im odpowiednią do wzrostu ilość wody. Szczególnie wrażliwe na niedobór wody są ogórki, warzywa kapustne i cebulowe. Jeśli zauważymy na roślinach chlorozy powodujące żółknięcie liści, dobrze jest zastosować nawożenie dolistne w postaci oprysku, wykorzystując odpowiednio rozcieńczone płynne nawozy wieloskładnikowe (chlorozy często świadczą o braku składników pokarmowych w glebie).
– następstwo roślin po sobie
Ważną kwestią w uprawie warzyw, o której nie należy zapominać, jest następstwo roślin po sobie. Pozwala ono wykluczyć występowanie chorób charakterystycznych dla danych gatunków. Warzywa cebulowe mogą być uprawiane na tym samym miejscu co dwa lata, czosnek, ogórek, fasola, sałata, marchew czy seler co trzy lata, a warzywa kapustne, cykoria, groch lub buraki ćwikłowe co cztery lata. Jeśli w poprzednich latach wystąpiły groźne choroby, takie jak kiła kapusty, rak pomidora czy głownia cebuli, należy zaniechać na pięć do dziesięciu lat uprawy w tym miejscu gatunków porażanych. W tym czasie można uprawiać gatunki z innych grup roślin warzywnych, które nie są atakowane przez te patogeny.