Lipiec

 

Ogród Ozdobny:

– jeszcze siejemy

Możemy jeszcze wysiewać nasiona niektórych bylin np. dzwonka karpackiego, łubinu, orlika, żagwinu i bodziszka. Możemy też przystąpić do wysiewu roślin dwuletnich: stokrotek, bratków, niezapominajek, malw, naparstnic czy dzwonków ogrodowych.
– zbieramy kwiaty do bukietów
Pamiętajmy, by zrywać kwiaty w odpowiednim momencie kwitnienia, gdyż zebrane za wcześnie lub za późno nie utrzymują się w wazonie. Kwiatostan powinien być w pierwszej fazie kwitnienia. Aby bukiety z letnich roślin dłużej postały w wazonie trzeba przestrzegać paru zasad. Rośliny muszą być zbierane rano lub wieczorem. Z dolnych części łodygi trzeba usunąć liście, a same łodygi przyciąć i zaraz włożyć do letniej wody. Wodę należy codziennie zmieniać. Można ją zakwasić szczypta kwasku cytrynowego. Bukiet nie powinien stać w miejscu bezpośrednio oświetlonym promieniami słonecznymi.
– pielęgnacja trawnika
Podczas letnich upałów trawa wysycha i trawnik może wyglądać marnie. Dlatego należy go intensywnie podlewać, a noże kosiarki ustawiać na najwyższym poziomie. Zbyt krótko ścięta trawa szybciej wysycha i zamierają korzenie.
– pielęgnujemy oczko wodne
Podczas słonecznych dni glony rozrastają się , zasłaniając całą powierzchnię wody. Należy je niezwłocznie odłowić, usuwając przy okazji inne zanieczyszczenia, które wpadły.

 

Balkony i Tarasy:

– przegląd roślin balkonowych

Podlewając rośliny balkonowe, warto się im dokładnie przyjrzeć. Zbyt wydłużone pędy surfinii czy pnącej pelargonii ogałacają się od dołu, dlatego warto je nieco skrócić. Po jakimś czasie u nasady pędów pojawią się młode odrosty, które szybko zakwitną. Żółknące liście i przekwitnięte kwiaty trzeba systematycznie usuwać.
– montujemy nawadnianie
Codzienne podlewanie może być zbyt absorbujące. Bardzo dobrym rozwiązaniem jest zamontowanie systemu automatycznego lub półautomatycznego nawadniania roślin balkonowych. Najprostszy sposób to automatyczna konewka zaopatrzona w pompkę i system rurek rozprowadzających wodę do skrzynek.

 

Sad:

– regulowanie owocowania czereśni

Czereśnie sprzedawane w rodzimych szkółkach w większości uszlachetniane są na silnie rosnącej czereśni ptasiej. Powoduje to, że drzewa silnie rosną, osiągając już po 3-4 latach kilka metrów wysokości. Aby drzewa dobrze plonowały, a owoce nie znajdowały się tylko na szczycie korony, ale także na niżej położonych gałęziach, konieczne jest systematyczne i coroczne przycinanie drzew. Idealnym terminem tego zabiegu jest druga połowa lipca, czyli bezpośrednio po skończonych zbiorach. Widać wtedy wyraźnie, w których miejscach pędów jest za dużo i co należałoby wyciąć. Jeżeli pędów jest zbyt wiele, wycinamy je na obrączkę. Jeżeli jednak w danej partii drzewa jest zbyt pusto, spróbujmy pędy tylko nieco przyciąć, aby się rozgałęziły. W okresie letnim zakładają się już pąki na kolejny rok. Usuwając część pędów w górze korony, doświetlimy gałęzie znajdujące się niżej. Wpłynie to pozytywnie na owocowanie w kolejnym roku. Pamiętajmy, że owoce wyrastają przeważnie na gałęziach, które są dobrze doświetlone. Te, które są zbyt zacienione, nie zakładają pąków kwiatowych. Dlatego też na zaniedbanych i nieciętych drzewach owocowanie przenosi się na wierzchołek korony i jej zewnętrzne partie. Cały środek pozostaje natomiast praktycznie bez owoców. Za cieciem letnim przemawia również szybkie gojenie się ran. Wysokie temperatury sprawiają, że gałęzie nie są porażane przez choroby kory lub drewna, na które czereśnie są bardzo wrażliwe.
– ciecie wiśni – zawsze latem
Wiśnie należą do nielicznych gatunków drzew owocowych, które przycinamy w okresie pełnej wegetacji. Podobnie jak siostrzany gatunek – czereśnia – drzewa wiśni często są porażane przez raka drzew owocowych. Jeśli będziemy przycinali je wiosną, powstałe po cieciu rany będą źle się goiły i mogą zamierać gałęzie, a nawet całe konary. W okresie letnim ryzyko zakażenia jest najmniejsze, a same drzewa pozytywnie reagują na cięcie. Wiśnie tworzą charakterystyczne gęste korony z wieloma pędami. Jeśli pozostawimy je bez cięcia, gałęzie zaczną się robić coraz dłuższe. Głównym celem cięcia wiśni będzie więc rozluźnienie koron i utrzymanie owocowania na wszystkich gałęziach. Po skończonych zbiorach (im wcześniej zaczniemy, tym lepiej) powinniśmy przyciąć część starszych gałęzi, a w szczególności te, które zaczynają się pochylać. Ogólnie przyjmuje się, że z korony powinniśmy wyciąć około 1/3 wszystkich pędów. W przypadku wiśni więcej przycina się sekatorem gałązek drobniejszych, a zdecydowanie mniej gałęzi grubszych. Pamiętajmy, by zawsze pozostawić kilkucentymetrowy czop, z którego w kolejnym roku wyrosną młode pędy. Takich młodych pędów powinno być w koronie jak najwięcej, bo to właśnie na nich zawiązują się najdorodniejsze owoce.
– po skończonym owocowaniu
Gdy zbierzemy ostatnie truskawki, powinniśmy uporządkować zagony. Liście porażone przez choroby i szkodniki usuwamy, poprawiając zdrowotność plantacji. Ważne jest to aby zrobić to w miarę szybko. Najlepszym terminem jest czas do dwóch tygodni po owocowaniu. Na mniejszych powierzchniach liście ścinamy sierpem, na większych – kosą. Trzeba uważać aby nie uszkodzić stożków wzrostu. Wszystkie liście dokładnie wygrabiamy i palimy lub zakopujemy. Po takim zabiegu z ukrytych pąków wyrastają szybko nowe zdrowe liście, a cała roślina zdąży odbudować się do jesieni. Jeżeli zauważymy, że rzędy zbytnio się zagęszczają, konieczne będzie usuwanie nadmiaru nowych roślin wyrastających na końcach rozłogów. Przewiewne rzędy sprawią, że rośliny będą szybciej obsychały, zmniejszy się wilgotność wewnątrz krzewów, co w efekcie pozytywnie wpłynie na ich zdrowie.

 

Warzywnik:

– ściółkowanie gleby

Zabieg ten ogranicza parowanie wody z podłoża, eliminuje rozwój roślin konkurencyjnych (chwastów) i ogranicza zabrudzenia oraz choroby, zwłaszcza u warzyw dyniowatych. Folia całkowicie zapobiega utracie wody z podłoża. Może być przeźroczysta lub czarno-biała. Stosowanie czarnej folii może jednak doprowadzić do zbytniego przegrzania gleby. Czarna włóknina pełni podobne funkcje, choć przegrzanie gleby jest mniejsze, a dodatkowo umożliwia ona wnikanie wody opadowej w głąb gleby. Dobrym wyjściem jest stosowanie ściółek organicznych, takich jak słoma, skoszona trawa czy nawet chwasty. Przy tych ostatnich należy pamiętać, aby usunąć z nich kwiaty, które mogą być źródłem nasion.
– pora sadzenia
W lipcu sadzimy warzywa poplonowe na zbiór późny, na przykład pory, kalafiory, kalarepy, kapusty i warzywa liściowe. Rozsadę pora sadzimy w rzędach co 7-10 cm, pozostawiając między rzędami 30 cm odległości. Wówczas możemy współrzędnie uprawiać pora z pietruszką. Rośliny te będą korzystnie na siebie oddziaływać. Same pory należy sadzić w rzędach oddalonych od siebie o 20 cm. Jeśli są przeznaczone na przezimowanie, wówczas odległość między rzędami powinna wynosić 30 – 40 cm, a w rzędzie 15 cm. Możemy jeszcze wysiać fasolę szparagową, marchew i buraki ćwikłowe (do 10 lipca), kapustę chińską i pekińską, koper, rzeżuchę, rukolę, a pod koniec miesiąca możemy jeszcze wysiać rzodkiewkę i szpinak na zbiór jesienny
– zadbajmy o glebę
Latem po zbiorze warzyw lub na grządkach po jednorocznych roślinach ozdobnych można jeszcze wysiewać rośliny na zielony nawóz. Jako nawozy zielone wykorzystuje się głównie gatunki jednoroczne (peluszka, wyka, łubiny, życica roczna, facelia, gorczyca). Część z nich, na przykład żyto czy rzepak ozimy, są zimotrwałe, dlatego ich przeoranie następuje wiosną. Gatunki takie jak życica wielokwiatowa czy koniczyna biała, będące bylinami, również polecane są na wiosenne przeoranie. Na nawóz zielony z siewu letniego wykorzystuje się jednoroczne rośliny z rodziny bobowatych (zwane inaczej motylkowatymi), a w szczególności peluszkę, łubin żółty lub niebieski, dla których norma wysiewu nasion wynosi 20 g/m2.
– uszlachetnianie smaku Niektóre warzywa poddaje się procesowi bielenia, który ma na celu usunięcie goryczki i uzyskanie delikatniejszej, bardziej kruchej konsystencji liści bądź ogonków liściowych. Do warzyw takich należą seler naciowy, endywia i kard. Można również bielić cebule pora i cebule siedmiolatki poprzez podsypywanie ich glebą. Endywię najlepiej bielić z użyciem np. odwróconych plastikowych doniczek. Kardy bieli się poprzez związanie ogonków liściowych sznurkiem, zaś selery naciowe można owinąć grubym papierem lub czarną agrowłókniną. Dobrym rozwiązaniem jest też wykorzystanie tzw. doniczek bez dna z elastycznego plastiku.
– warzywa przeznaczone do kiszenia
Kapusta i ogórki nie mogą być przenawożone i uprawiane w warunkach niedoboru wody. Ogórki rosnące przy deficycie wody bardziej żółkną i są gorzkawe. Przenawożenie azotem sprawia, że ogórki będą miękkie, z pustymi komorami w środku, mogą także szybciej żółknąć. Z kapustą jest podobnie- liście stają się miękkie, spada zawartość cukrów, witaminy C i następuje zwiększone gromadzenie azotanów w tkankach. Niedostatek wody zahamuje wzrost główek i zwiększa ich podatność na pękanie. Również pogarszają się cechy smakowo-zapachowe kapusty świeżej i kwaszonej.